kritiken hemeroteka

8.496 kritika

« | »

Gezurren basoa / Alberto Ladron Arana / Elkar, 2016

Ifrentzuak Javier Rojo / El Diario Vasco, 2016-10-22

Gure artean inork best seller moduko nobelarik idazten badu, idazle honek Alberto Ladron Arana du izena. Bere liburuak intrigaz eta misterioz beterik daude eta literaturan debora-pasa bilatzen duenak badu non aserik. Ildo horretatik doa bere azken nobela, “Gezurren basoa” izenburuarekin argitaratu dena orain. Bere literatur ezaugarriak gardenak dira. Teknikaren aldetik nahiko kontakizun tradizionala erabiltzen du idazle honek. Hau da, hirugarren pertsonan eta lehenaldian kontatutako istorio baten aurrean gaude, non narratzailea askotan orojakilea baita. Honelako literaturara hurbiltzen den ohiko irakurleak itxaroten duen teknika, alegia, liburu hauetan garrantzizkoena argumentua baita, bestelako osagaiak bigarren mailan gelditzen direlarik.

Nobela honetan pederastia, hilketak, bahiketak eta sekta esoterikoak elkartzen dira nahasketa bitxian. Ingurua, bestaldetik, hurbila da, gertakariak Nafarroan kokaturik baitaude, baina kasu honetan esan behar da idazleak lortzen duela kokaleku hori naturala dela irudikatzea. Euskal literaturan noizean behin agertu zaizkigun beste istorio batzuetan kokagunea hain hurbila izanik, sinesgarritasuna galtzen du istorioak. Hemen, ordea, irakurleak ahalegin txikia eginez gero, ez da hori gertatzen. Krimenak argitzen saiatzen den ikertzailea, bestalde, profesionala da, ez da argumentuan kasualitatez inplikatuta geratu den pertsonaia. Leire Asiain du izena eta Nafarroako Foruzaingoan inspektore moduan egiten du lan. Pertsonaia honetaz esan daitekeen lehenengo gauza, agian garrantzitsuena, da profesional ona dela. Ia ez dauka bizitza pribaturik, bere denbora gehiena lanean emanda baitago, baina zeharkako xehetasun batzuek konplexutasun psikologikoa ematen diote. Bigarren mailako pertsonaiak lauagoak dira baina edonola ere argumentuaren interesa mantentzeko balio dute. Topiko batean oinarritzen da argumentua: azaleko aberastasunaren atzean kiratsa ezkutatzen dela, eta Asiain kirats hori agerrarazten lehiatuko da. Istorioaren garapenean inkoherentzia txikiren bat topatu daitekeen arren, oro har honelako liburuak gustuko dituen irakurleak ondo pasatuko du nobela honekin.

Azken kritikak

Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart

Gorka Bereziartua Mitxelena

Ez-izan
Jon K. Sanchez

Aiora Sampedro

Pleibak
Miren Amuriza

Jon Jimenez

Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien

Asier Urkiza

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Nagore Fernandez

Jakintzaren arbola
Pio Baroja

Aritz Galarraga

Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi

Hasier Rekondo

Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga

Mikel Asurmendi

Baden Verboten
Iker Aranberri

Paloma Rodriguez-Miñambres

Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi

Mikel Asurmendi

Dolu-egunerokoa
Roland Barthes

Asier Urkiza

Guardasol gorria
Lutxo Egia

Nagore Fernandez

Zero
Aitor Zuberogoitia

Jon Jimenez

Artxiboa

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

Hedabideak