« Postalen erroetaraino | Hogeita bost poema »
Hutseaniko hazkurria / Joxemiel Bidador / Pamiela, 2010
Lekukotza poetikoa Javier Rojo / El Correo, 2011-02-26
Joxemiel Bidadorrek poesiaren arloan egindako lana bildurik agertzen zaigu Hutseaniko hazkurria eta beste izenburuko liburu honetan. Iaz berrogei urterekin hitz zen idazlea eta, liburua agertzea neurri batean omenaldi modukoa dela kontuan harturik, argitaletxeak erabaki du idazlearen azken poemekin batera, 90eko hamarkadan idatzitakoak ere argitaratzea. Aukera ona, beraz, idazlearen planteamenduetan egon diren aldaketak ikusteko.
Liburuak bi atal dauzka. Lehenengo atalean, Hutseaniko hazkurria izenburuari dagokion horretan, idazleak argitaletxera bidalitako azken poemak agertzen dira, idazlearen ezusteko heriotzagatik beraren parte hartzerik gabe argitaratu behar izan direnak. Arauari ez nakion zor daramate poema hauek azpititulu. Bigarren atala izenburuaren eta beste hitzei dagokie, eta bi lan biltzen dira bertan: Andrea eta desgizonaren gauzatzea (1993) eta Garoñoko gatazkaren bart bezperan egin besta isila (1995). Hamabost urte pasatuak dira bi atalen artean, eta denborak aldaketa nabarmenak ekarri ditu idazlearen poema-moldeetan. Lehenengoetan ahozko poesiaren eragina nabarmentzen zen ahapaldi markatuen presentziarekin, eta poesia hizkuntzaren gainean egindako lanketa eta esperimentazioaren ondorioz sortzen zen. Dialektismorako joera nabarmenarekin, hizkuntzan herriaren hitz magikoaren bila zebilela zirudien.
Gaiaren aldetik, historiaren irakurketa kritiko eta ironikoa eskaintzen zen eta akelarre baten dantza zoroak izango balira bezala aurkezten ziren. Azken poemetan hizkuntzarekin esperimentatzeko joera hori moteldu egiten da. Hizkuntza askoz lauagoa da, ahozko literaturaren eragina ia erabat alde batera utzi delarik. Azken poema hauek, bestalde, nitasunetik sortzen diren poemak dira, egilea bere identitatearen bila dabilen aldetik. Nia hanpatuta agertzen zaigu poema hauetan, eta bere burua inguruan kokatzerakoan, inguru horri kontrajarrita agertzen zaigu. Edonola ere, niaren eta inguruaren apurketa hau ez da erabatekoa, poetak bere ni hori inguru horretan egokitzen saiatzen baita, horretarako eszeptizismoa derrigorrezkoa bazaio ere.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez