« Marx Althhousser-en arabera | “Urtero da aurten” Anjel Lertxundiren urteroko liburuaz »
Goiko kale / Anjel Lertxundi / Erein, 1984
Goiko kale Iñaki Camino / Argia, 1985-01-20
Bigarren aldiz dugu kalean Lertxundik 72. urte inguruan kaleratu zuen nobela hau, eta arras berantetsia heldu da, urteak baitira ahitu zela. Honekin, bakarra izanen da seguru asko Lertxundik idatzitako liburuetan agorturik dena, 70. urteko ekainean publikatu zituen ipuiak zekartzana hain zuzen. Mirande saria irabazi zuen nobelarekin batera, hau da, nerekiko, Lertxundiren lanik politena. Bere gaztezaroko oroitzapenek ehuten dute nobela, garai haietako bizikizunen isladak baitira bertan nagusi.
Lertxundi bera zen, orain hilebetetsu, DV-n nobela honen balioez mintzo zena, eta balio negatiboen artean nagusi ikusten zuena behar baino goizago idatzi izana zen, gaztezaroko oroitzapenen fruitu umotuenak beranduago datozela iruditzen bait zaio berari, eta hori da hain zuzen liburu honen atzekaldean datorrenari lotu lekiokeena. Irakurle berri askori gustatuko zaion nobela dugu hau.
Ulu egiteko bolondres bila
Harkaitz Cano
Mikel Asurmendi
Mesfida zaitez
Bea Salaberri
Irati Majuelo
Transgresioa irakasgai
Bell Hooks
Bestiak Liburutegia
Manttalingo alaba
Mikel Etxaburu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Airemortuak
Gorka Salces Alcalde
Asier Urkiza
Haragizko mamuak
Karmele Mitxelena
Nagore Fernandez
Zoriontasunaren defentsan
Epikuro
Aritz Galarraga
Zeru-lurren liburua
Jon Gerediaga
Aitor Francos
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Sara Cabrera
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Sara Cabrera
Ura ez baita beti gardena
Xabi Lasa
Irati Majuelo
Gaueko azken expressoa
Eneko Aizpurua
Ibon Egaña
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Aiora Sampedro
Gizadiaren oren gorenak
Stefan Zweig
Jon Jimenez