« Marx Althhousser-en arabera | “Urtero da aurten” Anjel Lertxundiren urteroko liburuaz »
Goiko kale / Anjel Lertxundi / Erein, 1984
Goiko kale Iñaki Camino / Argia, 1985-01-20
Bigarren aldiz dugu kalean Lertxundik 72. urte inguruan kaleratu zuen nobela hau, eta arras berantetsia heldu da, urteak baitira ahitu zela. Honekin, bakarra izanen da seguru asko Lertxundik idatzitako liburuetan agorturik dena, 70. urteko ekainean publikatu zituen ipuiak zekartzana hain zuzen. Mirande saria irabazi zuen nobelarekin batera, hau da, nerekiko, Lertxundiren lanik politena. Bere gaztezaroko oroitzapenek ehuten dute nobela, garai haietako bizikizunen isladak baitira bertan nagusi.
Lertxundi bera zen, orain hilebetetsu, DV-n nobela honen balioez mintzo zena, eta balio negatiboen artean nagusi ikusten zuena behar baino goizago idatzi izana zen, gaztezaroko oroitzapenen fruitu umotuenak beranduago datozela iruditzen bait zaio berari, eta hori da hain zuzen liburu honen atzekaldean datorrenari lotu lekiokeena. Irakurle berri askori gustatuko zaion nobela dugu hau.
Lakioa
Josu Goikoetxea
Irati Majuelo
Poesia guztia
Safo
Aritz Galarraga
Kontra
Ane Zubeldia Magriñá
Maddi Galdos Areta
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Hasier Rekondo
Akabo
Laura Mintegi
Jon Jimenez
Akabo
Laura Mintegi
Asier Urkiza
Gatazka eta abusua ez dira gauza bera
Laura Macaya
Nagore Fernandez
Beste zerbait
Danele Sarriugarte
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Kuntzak eta kerak
Sara Uribe-Etxeberria
Jon Martin-Etxebeste
Hitzetik ortzira
Ana Urkiza
Mikel Asurmendi
Askatasun haizea
Javier Buces
Irati Majuelo
Amorante frantsesa
Miren Agur Meabe
Ibon Egaña
Iragan atergabea
Julen Belamuno
Aiora Sampedro
Meditazioak
John Donne
Mikel Asurmendi