susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Elvis, Lebowski eta beste kontu batzuk | Berandu baina garaiz hala ere »

Bizkarrean tatuaturiko mapak / Harkaitz Cano / Elkarlanean, 1998

Hiriz hiri Javier Rojo / El Correo, 1998-07-01

Azken urte hauetan Harkaitz Cano euskal literaturan sortu den izen berri interesgarrinetakoa da. Dohai handiak dauzka, dudarik gabe, idazle ona izateko. Besteak beste, idazle erreza da; errez idazten duela esan nahi dut, hau da, ez duela hizkuntzaren kontra idazten. Baina agian bere erreztasun horretan eduki dezake bere etsairik handiena, kontuz ibiltzen ez bada. Liburu honetan 49 ipuin biltzen ditu, beste hainbeste hiritan kokatuak. Narrazio hauek, irratian kontatuak izateko jaio zirelako edo, badute halako iheskortasun kutsua. Ez dira sendoegiak, ez dute pisu handirik. Berrogeita bederatzi hiri dira narrazioen abiapuntu, eta batzutan narrazioak barik, deskripzio txikiak direla ematen dute, irudien elkarketa pertsonaletik sortutako parafrasiak. Logika pertsonal honen zamapean, irakurleari askotan galdu egiten zaio irudien elkarketaren oinarria, idazleak iradokizun leunetan eraiki baitu bere liburua. Hasieran esan dut Harkaitz Cano oso idazle erreza dela… Eta askotan idazle batek gauza interesgarriak egiten baditu ere, gorde egin behar ditu, ez du hainbeste presarik izan behar argitaratzeko. Lanei denbora ematen ez bazaie, ideia handiak horretan geratzen baitira: ideiak, osorik gauzatu edota heldu gabeko egitasmoak.