susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Begi-bistakoak | Zer kontatua »

Bestiarioa. Hilerrikoiak / Karlos Linazasoro / Elkar, 2006

Autoparodia Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2006-12-15

Norberak bere buruaz eta bere buruari barre egitea da, zalantzarik gabe, ekintzarik zailena. Hain zaila non gutxi batzuek nahiago izaten duten nork bere burua hil bere buruaz barre egin baino. Nork bere burua hiltzeko nahi adina arrazoi bila daitezke, eta aurkitu ere bai, jakina. Hala ere, jende askok nekez hartuko du halako langintzarik. Eta bada askotxo ere aitzakiarik batere behar ez duenik, ez bere burua hiltzeko, bere buruaz barre egiteko baizik. Bakoitzak zer ikuspegia duen bere buruaz. Norbaitek serio hartzen badu bere burua, nekez egingo du barre bere kautan eta bere kontura. Baina nork bere burua serio eta benaz hartzea barregarria da berez eta beraz. Karlos Linazasorok liburu honetan, aurrekoren batean bezala, bere “alter ego”a izan daitekeen pertsonaia askatu du, bere “alter ego” a, edo bere ispiluaren bestaldeko irudia izan daitekeena. Nork bere burua errealitateko ispiluan ala ifrentzukoan begiratzen duen, arras alda daiteke mundua, eta bera munduan. Karlos Linazasorok idazle baten (barka, idazle izan nahi duen baten), balentriak eta azañak kontatzen dizkigu. K.L. deitzen da eta T herrian bizi da, eta liburuzaina da, Karlos Linazasoro bera bezala, baina Karlos Linazasoro izateke. Horra hor parodiaren muina. Kontzientzia libre utzi eta nahi erara jokatzen uztea bezala da. Ez dut esango denon ametsa denik, baina bai batzuena. Joko polita, dena dela, zer izango nintzateke ni izateke neu izango banintz? Metafisika.

Parodiarekin batera, ironia. Idazle den eta idatzi nahi duen gizon baten ezintasuna eta zereginaren gerorako gerora atzeratzea. Jeneroei buruzko ironia: aforismoa nobela baten kapitulu bihurtzen da. Monterrosoren jarraitzaile da, horretan, hiper-mega-laburtasunaren sailean bederen. Eta batez ere begirada ironikoa eguneroko egoeren aurrean: supermerkatuan, zahar egoitzan, beilategian (ez belategian), kalean, tabernan, etxean. Ironia xume, fm, jakintsu eta dotorea. Ironia-mota guztiek bezala, lagunak bainoago, adiskideak behar ditu, adierazgarri izateko. Edo idazlea bezalako irakurle fm, jakintsu eta dotoreak, bestela.