« Piano gainean gosaltzen | New Yorken zehar »
Zazpi kolore / Jon Arretxe / Elkarlanean, 2000
Koloreak mundu anitzari Jon Benito / Gara, 2001-02-03
Jon Arretxeri buruz hitz egiten badugu, nahi gabe ere gogoratuko ditugu bere lan esanguratsu batzuk, “Ostegunak” edo “Ostiralak”, adibidez. Baina, lehenik bazituen, hau bezala, bidaia-kroniken generoaren barnean kokatzen ahal ditugun lanak, “Tubabu” edo “Tuparen seme-alabak”, alegia. Idatzi hainbat, bidaiatzen duelako Jon Arretxek. Eta esperientzia pertsonalen gainean idazteko joera duelako egileak. Horregatik ere oroitzen gara Jon Arretxez.
Milaka aldiz errepikatu dugu literaturak bidaiatzeko ere balio dezakeela. Eta ez gara damu milaka aldiz errepikatu izanaz. Hau dugulako adibide garbienetako bat. Hainbatetan aldarrikatutakoa, beraz, praktikara bikain eramaten duen lana dugu. Liburua zabaldu eta gurea ez den ohe batean esnatzeko ahalmena ematen digulako literaturak. Mugitu eta ordaindu gabe. Irakurlea bidaiari aktibo bilakatzen du. Nahi dugun pertsonarekin esnatzeko ahalmena ere ematen digu. Halakoetan erakutsi dizkigu Jon Arretxek munduko bazterrak. Bidaiari bilakatu gaitu. Berak lekurik ederrenak erakutsi dizkigu eta guk, gozatu. Bakarrik bagina legez, ezer inposatu gabe. Ostadarraren koloreetatik abiatu eta, euria eta eguzkia batzen dituen era berean, sentimendurik kontrajarrienak batuz. Beldurra, poza edo zoritxarra. Batzen diren eran, bizitza normalean ere bai. Munduko bazterren aniztasuna bezala, sentimenduena eta pertsonena erakutsi dizkigu. Ohitura eta pentsamenduena bezala.
Bidaiatzeak adikorrago bilakatzen ei gaitu. Ulerkorrago gauzen aurrean. Munduko errealitate ezberdinak ere erakusten dizkigu egileak. Arretxek badaki hori. Adibide bat, heriotza gertakaririk unibertsal eta demokratikoena da, arnasa hartzeari uzteko mementoa guztioi iristen zaigula jakinda, lehenago edo geroago. Heriotzari buruz ditugun ikuspegi ezberdinak dizkigu erakusten. Beltza edo zuria izan daiteke heriotzaz dugun ikuspegia, gauden lurraldearen edo herriaren arabera. Guztia aldagarria izan daiteke, heriotza izan ezik. Bestelakoan, 27 testu labur biltzen dizkigu liburuak. Tituluak dioen zazpi koloreen inguruan. Lehenago aipatu dugun aniztasun horrekin. Sentimenduen aniztasunaren eta txikiaren eta gutxiaren apologia egiteko balio duten zazpi kolore ditugu. Azaleko harremanak saihestuz, harreman barnerakoiagoei eta gizakiaren etengabeko galdera eta kezka nagusiei buruz hitz egiten digu egileak. Egun dugun bizimodu azeleratuari kontrajartzen zaion lana dugu honakoa. Pertsonaren ezberdintasun eta berdintasunak areagotzen dizkigu. Munduko leku desberdinetatik kontatzen ditu zertzeladak, zehaztu gabe, deskribapen xumeen bidez eta irakurleak zehaztu dezan kokapen eta gertakizunaren osotasuna. Irakurleak ere izan dezan jolasteko lekutxo bat. Hasi eta berehala amaitzen direnak. Irudiz osatuak. Testurik gehienak, egunkari honetako NATURA gehigarrian kaleratu ziren lehendik. Horregatik, bada, ezagunak zaizkigu batzuk, baina gustura berrirakurri ditugu hala eta guztiz ere.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez