susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Hutsuneak | Legarrik gabe »

Ipuin izugarriak / Askoren artean / Elkar, 2004

Izuaren basoa Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 2005-01-21

Gaur egun euskaraz irakurtzen ez duenak nahi ez duelako da, edo hori iruditzen zait niri behintzat. Ez da aukera falta,; gero eta aukera gehiago dago irakurtzeko; idazteko dagoen bezala. norbaitek idazteko gogoa balu.

Ipuin izugarriak dira, zentzu batean jakina: ez dira denak izugarrizko ipuinak, baina bai izugarriak, denak edo gehienak, izu-eragileak izan nahi dutenak. Jeneroa da, zalantzarik ez; euskaraz gehiegi landu ez den jeneroa alegia; ezta erdaraz ere. Dena dela Edgar A. Poek idatzitakoak idatzi ondoren zertarako idatzi ipuin izugarri gehiagorik? Zergatik idatzi ipuin gehiagorik? Zergatik idatzi? Aurreneko bi galderen erantzunik ez badut, are gutxiago dut hirugarrengoarentzako halako bat konplitua eta biribila. Idazten dugu, barne zirimola batek bultzatuta, esan dezaket, itsasikarak eta lurrikarak eta bihotz-ikarak boladan dauden honetan. Begi-ikarak, bai; dena da begientzat eta begietarako, eta gainerako zentzumenen gozamenerako, horretaz askotan ez konturatu arren.

Xabier Mendigurenek egin du ipuinen hautaketa eta hitzaurrea. Bertan irakur daiteke ipuin bakoitza hautatua izatearen arrazoia; eta, arrazoi sakonetan sartzeke, liburuan ageri den idazleen zerrendak ezaugarri bat betetzen duela esango nuke. Gazteak dira asko, ez denak, azken belaunaldikoak ez badira ere, bai, behintzat, azkenetakoak horietako batzuk, gaur egun sona lortua dutenak: harkaitz Cano, esaterako. Eta horrek euskararen bizi iraupena ziurtatzen du, eta baliteke literaturarena ere. baina ez dakit. Nire pesimismoa baso bat da, eta ez du zuhaitz genealogikorik., ez arbasorik.

Idazleak honako hauek dira: Harkaitz Cano, Begoña Bilbao, Zorion Zamakola, Txiliku, Luis Fernandez, Ana L. Morales eta Julen Gabiria.