« Hatza mapa gainean | Dena dela… Lapurdiko »
Antologia / Gabriel Aresti / Salvador Espriu / Celso Emilio Ferreiro / Erein, 1988
Aresti, Espriu, Ferreiro Dabid Zuazalde / Argia, 1989-01-15
Orain aste batzuk ARGIAko kultur orrialdeetan eman genuen Galeusca, idazle katalan, galego eta euskaldunen topaketen berri. Ihardunaldi horietan aurkezturiko liburu hau hiru nazioen kidetasunaren ezaugarri eta hiru Idazle Elkarteen elkarlanaren fruitu da, azken orduko zereginak euskaldunen esku geratu badira ere.
Gure artean ez dago Aresti aurkeztu beharrik. Ferreiro eta Espriu ere ez agian, baina badaezpada ere… Hitz gutxitan esanda, bi idazle horiek, zein here herrian, Aresti gurean bezain haundi, ospetsu eta esanguratsu dira. Hirurak beren literaturetako XX. mendeko adierazgarrienak, diktadura berberaren oinpean herri osoaren ahots izan zirenak.
Hiruren arteko ezaugarri amankomunak dirateke liburuaren arrazoia, baina sinplifikazioetan erori nahi ez badugu gehixeago sakondu bebar dugu: poeta hauetako bakoitzak here idazkera du, bere nortasuna, aparteko gaiak eta maila unibertsala eskura lezaketenak, ezagutzera emanez gero. Bide horretan urrats bat izan daiteke liburu hau.
Orain arte esan ez dugun arren, hiru hizkuntzatan egindako liburua da hau. Arestiren poemak euskaraz datoz, eta ezkerretara galego eta katalanezko itzulpenak; beste biekin berdin: jatorrizko hizkuntzan hizki haundiz, bi itzulpenak aldamenean.
Egile bakoitzaren antologian bere garai guztietako olerki adierazgarrienetarik hautatu dira, lehenbizikoz hurbiltzen garenok ikuspegi orokor bat izan dezagun. Ikuspegi hori osatzen laguntzearren, antologia bakoitzaren aurretik poetari jarritako sarrera irakur ahalko duzu, eta hari buruz zerbait gehiago ikasiko.
Liburu honek funtzio asko bete ditzake: poeta batzuen lan ederra ezagutzeko modua ematen digu, eta aldi berean, zapaltzaile bera izateak batzen gaituen hiru herrion arteko anaitasuna sendotzeko aukera. Galiza eta Catalunyan “Nire aitaren etxea” eta “Egun da Santi Mamiña” irakurriko dute, eta guk bien bitartean “Ens mantindrem fidels / per sempre mes al servei d’aquest poble” edo eta “I eu, morrendo / nesta longa noite / de pedra”.
Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart
Gorka Bereziartua Mitxelena
Ez-izan
Jon K. Sanchez
Aiora Sampedro
Pleibak
Miren Amuriza
Jon Jimenez
Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien
Asier Urkiza
Oroi garen oro
Beatriz Chivite
Nagore Fernandez
Jakintzaren arbola
Pio Baroja
Aritz Galarraga
Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi
Hasier Rekondo
Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga
Mikel Asurmendi
Baden Verboten
Iker Aranberri
Paloma Rodriguez-Miñambres
Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi
Mikel Asurmendi
Dolu-egunerokoa
Roland Barthes
Asier Urkiza
Guardasol gorria
Lutxo Egia
Nagore Fernandez
Zero
Aitor Zuberogoitia
Jon Jimenez