susa | literaturaren zubitegia | literatur emailuak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | euskarari ekarriak

« Kaxa hutsarekin jolasten | Itsasoko aldetik »

Iturrino Handia / Hasier Etxeberria / Susa, 2007

Iturrino Handia M. Egimendi / Aizu!, 2007-05

Egongo dira gehiago, baina hiru lagun dira protagonista Villanubla tabernan, bik berbarik esan ez arren: Cosme Iturrino mago ohia, tarteka telebistan ateratzen den kazetaria eta Josetxo tabernaria. Hitz egin, Cosmek bakarrik hitz egiten du, bere bizitza kontatzen baitio kazetariari bost egunetan zehar. Baina, hala ere, Hasier Etxeberriaren nobela hau ez da bakarrizketa.

Cosme Iturrino mago handi eta ezaguna izandakoa da, pertsona hiru zati egiten duen kutxaren asmatzailea. Nobela bat idazteko moduko bizitza izan da berea, eta horregatik hasten zaio kazetariari kontatzen, nahi beste edariren truke. Bi istorio paralelo kontatzen dira, beraz, Iturrino handia nobelan: Cosme magoaren erretiratu arteko bizitza eta oraingoa. Orain herriko apaiz Don Valentinek utzitako txoko batean bizi da, kutxaren patenteari esker jasotzen duen diru apurrarekin. Dena dela, bi istorio horiek berriro elkartuko dira amaieran, ikuskizun batean Cosmek kutxaren trikimailua egin beharko duelako, apaizak hala eskatuta. Baina nor sartu kutxa barruan? Intriga horri bukaerara arte eutsiko dio idazleak, misterioa azkenean argitzeko. Hala ere, bada argitzen ez den beste misterio bat, irakurlea jakin-minez uzten duena: zer gertatu zitzaion gaztea zelarik Josetxo tabernariari Iturrinok ezagutu zuen egoera penagarrian aurkitzeko? Hori idazleak berak ere ez du jakingo ziurrenik, baina ariketa polita izan daiteke eskolarako.