susa | literatur emailuak | literaturaren zubitegia | euskarari ekarriak | armiarma | klasikoak | aldizkarien gordailua | basquepoetry | ipuina.eus | ganbila.eus

« Gizakiaren alde ilunak | Barruko borrokak »

Dioranak / Patxi Iturregi / Elkar, 2006

Dioranak M. Egimendi / Aizu!, 2006-11

Ustekabea eta egonezina eragiten dute ipuin hauetako askok, harridura ia gehienek. Hasieratik harrapatzen dute, gainera, irakurlea hau bezalako esaldiekin, adibidez: “Ekainean hautsi nuen marka: sei hilabeteko epe laburrean hiru aldiz egotzi ninduten lanetik”. Eta beste hau ere ez da makala: “Baxera-garbigailuaren barruan topatu zenuen duela hiru aste, eta, noski, harritu egin zinen. ‘Zer da hau?’, galdetu zenion zeure buruari, ‘Nork jarri du hemen? Xanpain-kopak urratuko dizkit'”. Are gehiago, zer hori zer demontre den jakin gabe geratzen garenean ipuin osoa jakin-minez irakurri ostean.

Bestalde, hizkuntza aldetik, Dioramak ipuin bilduma oso egokia da euskara ikasten ari direnentzat, ipuinak laburrak direlako eta estilo zuzena eta erraza erabiltzen duelako Iturregik. Baina lehen aipatutako ezaugarri horrek, irakurlearengan harridura sortze horrek alegia, agian, une txarren bat pasaraziko dio bere euskara mailaz oraindik oso ziur sentitzen ez den irakurle hasiberriari. Izan ere, ez da oso arrunta “Ama… Ama berpiztu da” bezalako esaldiak irakurtzea, ezta?

Bada, esandakoa, lagin moduan eskainitako pasarteek irakurleon jakin-mina piztuko ahal dute, bilduma honek irakurtzea merezi du-eta. Horrek ez du esan nahi ipuin guzti-guztiak gustukoak izango dituzuenik, baina, 66ren artean, asko bai, ikuspuntu, argumentu eta gai askotarikoak baitira.