kritiken hemeroteka

8.496 kritika

« | »

Bala hutsak / Castillo Suarez / Elkar, 2006

Azalekoa eta azalarena Igor Estankona / Deia, 2006-04-04

Umorea eta probokazioa, poema arean bortitzak, zaurietan arakatzeko ezin eutsizko joera… Castillo Suarez aurkezteko, urteak joan eta urteak etorri, beti entzuten ditugu antzeko berbak. Gizon-emakumeen harremanen gainekoak ei dira bere liburu guztiak. Eta batek baino gehiagok galde egin diezaioke bere buruari ea benetan merezi duen hurrengo poemategia irakurtzeak, finean prosaikoa eta intentsua betiko antzera nahasteko asmoz idatzia bada.

Nik behintzat ez diet hainbeste misterio ikusten “Bala hutsak” honetako poema askori. Baina badirudi zenbaitek luma hartzen dutenean ezin ulertuzko zeozer kontatu behar digutela, harrapatu ezik ere orriaren hirugarren dimetsioan izkutaturik legokeen egia bat. Castillo Suarezen edozein poema modu biluzean eta filtrorik barik irakurtzeko idatzi dela esango nuke nik. Egoera pertsonalak kontatzen dituzte, era ederrean idatziak daude eta batzuetan, soilik batzuetan, zerbait sakona iradoki dezakete, edo oroitzapen bat desestali, edo bizitzari buruzko ideia zahar bat berretsi. Izan ere, barru-barrukoa erakutsi dezake irudi sinple batek, aspaldi ikasi genuen hori.

Baina irudi arranditsuegiek hotz xamar utz gaitzaketen modu berean, barne-gogoetez, gogaitasunez eta amodioz betetako egunerokotasun bat ere aspergarria izan daiteke. Ia guztiaz erlijiosotasun oldarkor batez idazterik ez dago, baina Castillo Suarezen “Bala hutsak”ekin ere errotonda bati bueltaka ari nintzela sentitu nuen momentu batez. “Bala huts” hauen ibilbidea izugarri arteza da, eta klabe nagusiak ezagutu gabe eta itsu-itsuan koaderno pertsonal batean murgiltzen gaituela ematen du. “Spam poemak” baino sakonago eraman nau liburu honek, eta badirudi nire alderdi koldarrari ez zaiola gustatu. Castilloren independentzia eta nekaezintasuna estimatzen ditut, baina azkenerako beste pentsamendu batzuekin nahastu zitzaizkidan bereak: ezagutzen ez ditugun egoeretan imaginatu ezin ditugun intimitate guztiak irakurleari sentiaraztea posible al da? Ni sentitzen ari ez naizen hau ote da poema hauek esan nahi didatena? Nahasturik, pentsatu nuen norbere bizitzaren literatura honek, posmodernitateak irakurtzera eta idaztera ohitu gaituen genero honek, arriskua barruan daramala maiz.

Azken kritikak

Zuzi iraxegia
Amaia Alvarez Uria

Ainhoa Aldazabal Gallastegui

O.ten gaztaroa neurtitzetan
Arnaud Oihenart

Gorka Bereziartua Mitxelena

Ez-izan
Jon K. Sanchez

Aiora Sampedro

Pleibak
Miren Amuriza

Jon Jimenez

Ehun zaldi trostan
Ainhoa Urien

Asier Urkiza

Oroi garen oro
Beatriz Chivite

Nagore Fernandez

Jakintzaren arbola
Pio Baroja

Aritz Galarraga

Antropozenoaren nostalgia
Patxi Iturregi

Hasier Rekondo

Francesco Pasqualeren bosgarren arima
Unai Elorriaga

Mikel Asurmendi

Baden Verboten
Iker Aranberri

Paloma Rodriguez-Miñambres

Ezer ez dago utzi nuen lekuan
Itziar Otegi

Mikel Asurmendi

Dolu-egunerokoa
Roland Barthes

Asier Urkiza

Guardasol gorria
Lutxo Egia

Nagore Fernandez

Zero
Aitor Zuberogoitia

Jon Jimenez

Artxiboa

2025(e)ko maiatza

2025(e)ko apirila

2025(e)ko martxoa

2025(e)ko otsaila

2025(e)ko urtarrila

2024(e)ko abendua

2024(e)ko azaroa

2024(e)ko urria

2024(e)ko iraila

2024(e)ko abuztua

2024(e)ko uztaila

2024(e)ko ekaina

Hedabideak