« Liburuen ahalmen ikaragarriarena | Geografiak »
Bala hutsak / Castillo Suarez / Elkar, 2006
Azalekoa eta azalarena Igor Estankona / Deia, 2006-04-04
Umorea eta probokazioa, poema arean bortitzak, zaurietan arakatzeko ezin eutsizko joera… Castillo Suarez aurkezteko, urteak joan eta urteak etorri, beti entzuten ditugu antzeko berbak. Gizon-emakumeen harremanen gainekoak ei dira bere liburu guztiak. Eta batek baino gehiagok galde egin diezaioke bere buruari ea benetan merezi duen hurrengo poemategia irakurtzeak, finean prosaikoa eta intentsua betiko antzera nahasteko asmoz idatzia bada.
Nik behintzat ez diet hainbeste misterio ikusten “Bala hutsak” honetako poema askori. Baina badirudi zenbaitek luma hartzen dutenean ezin ulertuzko zeozer kontatu behar digutela, harrapatu ezik ere orriaren hirugarren dimetsioan izkutaturik legokeen egia bat. Castillo Suarezen edozein poema modu biluzean eta filtrorik barik irakurtzeko idatzi dela esango nuke nik. Egoera pertsonalak kontatzen dituzte, era ederrean idatziak daude eta batzuetan, soilik batzuetan, zerbait sakona iradoki dezakete, edo oroitzapen bat desestali, edo bizitzari buruzko ideia zahar bat berretsi. Izan ere, barru-barrukoa erakutsi dezake irudi sinple batek, aspaldi ikasi genuen hori.
Baina irudi arranditsuegiek hotz xamar utz gaitzaketen modu berean, barne-gogoetez, gogaitasunez eta amodioz betetako egunerokotasun bat ere aspergarria izan daiteke. Ia guztiaz erlijiosotasun oldarkor batez idazterik ez dago, baina Castillo Suarezen “Bala hutsak”ekin ere errotonda bati bueltaka ari nintzela sentitu nuen momentu batez. “Bala huts” hauen ibilbidea izugarri arteza da, eta klabe nagusiak ezagutu gabe eta itsu-itsuan koaderno pertsonal batean murgiltzen gaituela ematen du. “Spam poemak” baino sakonago eraman nau liburu honek, eta badirudi nire alderdi koldarrari ez zaiola gustatu. Castilloren independentzia eta nekaezintasuna estimatzen ditut, baina azkenerako beste pentsamendu batzuekin nahastu zitzaizkidan bereak: ezagutzen ez ditugun egoeretan imaginatu ezin ditugun intimitate guztiak irakurleari sentiaraztea posible al da? Ni sentitzen ari ez naizen hau ote da poema hauek esan nahi didatena? Nahasturik, pentsatu nuen norbere bizitzaren literatura honek, posmodernitateak irakurtzera eta idaztera ohitu gaituen genero honek, arriskua barruan daramala maiz.
...eta gauetik, euria
Fertxu Izquierdo
Jon Jimenez
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Asier Urkiza
Hitzak palmondo
Silvia Federici
Nagore Fernandez
Altxa, hildakoak
Fred Vargas
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Alderdi komunistaren manifestua
Karl Marx / Friedrich Engels
Aritz Galarraga
Maitasun kapitala
Karmele Jaio
Mikel Asurmendi
Larrosa bat Groenlandian
Iban Garro
Paloma Rodriguez-Miñambres
Jausiz
Alain Mendizabal Diaz
Maddi Galdos Areta
Hiriak eta urteak
Xabier Montoia
Irati Majuelo
Zakur zaunkak
Iñaki Irazu
Hasier Rekondo
Bufalo guztiak
Juanra Madariaga
Paloma Rodriguez-Miñambres
Independentzien eguzkiak
Ahmadou Kourouma
Jon Jimenez
Zirriborroak eta gero
Askoren artean
Asier Urkiza
Zirriborroak eta gero
Askoren artean
Amaia Alvarez Uria