« Lagun izoztua | %100 basque »
Larrepetit / Pello Lizarralde / Erein, 2002
Larrepetit Beñat Sarasola / Papereko ZuZeu, 2010-12
Bi nobela argitaratu ditu urteotan Pello Lizarraldek: Larrepetit eta Iragaitzaz -ilunbistan-. Bietako bat hautatu behar eta azkenean Larrepetit. Bihar akaso Iragaitzaz aukeratuko nuke. Narrazio molde pertsonal bat garatu dut Lizarraldek eta nobela hau da horren adibide behinenetakoa —ez ahaztu aurreko hamarkadako Sargori bikaina—. Roland Barthes-ek esan zuen Flaubert geroztik hizkuntza eta narrazioa bera dela edozein nobela modernoko erdigunea. Lizarraldek hori muturrera eramaten duela dirudi sarri, tramak bezainbat narratzaileak (orojakileak) enbarazu egingo baliote bezala.
Sekula ez liokete euli bati hegalik kenduko
Slavenka Drakulic
Irati Majuelo
Sortaldekoak
Hedoi Etxarte
Asier Urkiza
Dama
Jon Gerediaga
Nagore Fernandez
Bihotz-begietan
Xabier Lizardi
Igor Estankona
Argiantza
Pello Lizarralde
Jon Martin-Etxebeste
Taxiak ez dira inoiz gelditzen
Xabier Montoia
Txema Arinas
Eskuan beti zerbait
Maialen Berasategi Catalan
Irati Majuelo
Empar Pineda Erdozia: gorputzak hala eskatua
Kattalin Miner
Ainhoa Aldazabal Gallastegui
Zeruko belardiak
John Steinbeck
Hasier Rekondo
Arkanbele kantak
Mikel Taberna
Mikel Asurmendi
Urpean murgildu
Lidia Txukovskaia
Nagore Fernandez
Bertute txikiak
Natalia Ginzburg
Asier Urkiza
Algara mutilatuak
Ane Labaka Mayoz
Maitane Legarreta Etxezarreta
Haragi hosto
Juan Ramon Makuso
Jose Luis Padron
