« Bordaxuri | “Txirrita” »
Baratzan / Marzelino Soroa / Auspoa, 1963
Baratzan Luis Mitxelena / Egan, 1963
Soroa, euskal teatro berriaren aitzindari ernea, ez zen teatroaren barrutian mugatua gelditu. Jostaketak, izkirimiriak eta nolanahiko nahas-mahasak, bi hizkuntzatan argitara zuen Azak eta naste eta gainerakoak lekuko, arras gogoko zituen.
Elkarrizketak gailen jaso zuen burua gure artean plazara irten bezain laster, Peru Abarkari eskerrak. Gero, ordea, makurtu zuen buru harroa eta irakaspide soil bihurtu zen, nahiz euskara ederrez jantzia egon, ederbideak utzirik. Horixe gertatzen zaio, esate baterako, Iturriagaren Jolasak ezagunetan.
Soroaren elkarrizketei, ordea, ez darie eskola kiratsik. Teatroan bezala ari da, bere garaiko eta inguruko gizasemeen mintzaera ahalik bizien eta zehatzen aurkeztu nahian, begi-belarrien aurrean bagenitu bezala. Hitz batean, irakurleen atseginari gehiago begiratzen dio ikasleen probetxuari baino. Halaz ere, badago orrialde horietan zer ikasia ugari ere, hegaztiak, baserri-lanak edo ohiturak direla.
Ez dakit ez ote den hauxe Soroak bere bizian ondu zuen idazlanik biribilena: nik baietz esango nuke. Eta duda-mudatan dabilenak zuzen ala oker nagoen, eskuan du erremedioa. Har beza liburuxka hau eta hasi bedi irakurtzen. Ez baitu eskuarki bukatu baino lehen utziko.
Ulu egiteko bolondres bila
Harkaitz Cano
Mikel Asurmendi
Mesfida zaitez
Bea Salaberri
Irati Majuelo
Transgresioa irakasgai
Bell Hooks
Bestiak Liburutegia
Manttalingo alaba
Mikel Etxaburu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Airemortuak
Gorka Salces Alcalde
Asier Urkiza
Haragizko mamuak
Karmele Mitxelena
Nagore Fernandez
Zoriontasunaren defentsan
Epikuro
Aritz Galarraga
Zeru-lurren liburua
Jon Gerediaga
Aitor Francos
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Sara Cabrera
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Sara Cabrera
Ura ez baita beti gardena
Xabi Lasa
Irati Majuelo
Gaueko azken expressoa
Eneko Aizpurua
Ibon Egaña
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Aiora Sampedro
Gizadiaren oren gorenak
Stefan Zweig
Jon Jimenez