« Carpaccio Iruñean | Maisulan bat gehiago »
Atari ahantziak / Aurelia Arkotxa / Pamiela, 1993
Urdinarekiko lilura Felipe Juaristi / El Diario Vasco, 1994-03-12
Aurreneko liburua da Aurelia Arkotxa irakasle eta poetak kaleratzen duena, eta ezin esan forma bakarrekoa denik liburu hau, poesia formalarekin batera, prosa poetikoa ere lantzen baitu bertan.
Asmo estetikoa nagusia da liburu honetan. Eta estetika horren barnean, koloreekiko lilura, pinturarekiko atxekimendua, Klein edo eta Magritte, Kandinsky, Giotto, Fra Angelikorenganako miresmena. Koloreak dakarzkigu Aurelia Arkotxak, gama anitza ez baina bai distiratsukoak. “Der Blaue Reiter”, “Planeta Bluieko Gizonari” dira bi testuren izenburuak. Biak dira kolore urdinez pintatutako koadroak bezalakoak. Honela dio “Planeta Bluieko Gizonari”ko zati batek: “Kolore arraro hori jastatua nuen jadanik Giottoren zeruetan, Kandinskyren zaldizko bluiean, tatamietan, erreka bazterreko zenbait orhoit-lilietan. Bainan zurekin bluiak koadrotik ihes egin nahi zuen, mugak puskatu”. Testu horretan datza, nire ustez, liburuaren zentzu estetikoaren giltza. Mende haserako pintura klase bat ekartzen digu oroimenera, Inpresionismoa. Baina ez dira kolore bakarrak. Tonalidadeari begiratuz gero, esango nuke, urdinetik oso urruti ez dabiltzala. Hitsak, goibelak, bluiak.
Kolore horiek ematen diete liburu honetako testuei irudi inpresionista. Erabilitako koloreek erabakitzen dute poemen barne-paisaiaren kromatismoa. Barrura gehiago begiratzen baitu Aurelia Arkotxak, kanpora baino. Eta kanpora daramatzanean bere begiak, barnean duena azalaratzeko izan da, eskuarki.
Tragikoak dira prosazko testu batzuk, poema batzuk ere bai. Gerra, sarraskia, indarkeriaz ari dira, ifernu baten irudi testuala: “Laugarren zaldia”, “Hiroxima lorez estali zen”, beltza eta gorriaren arteko kolorez pintaturik. Gorria, noski, odolarena. Jon Miranderen heredentzia dirudite testuok.
Hala ere ez dira falta liburuan zehar erreferentzia literarioak, musikarenak, zinematografikoak: Nausikaa, Nadja, Win Wenders, Tracy Chapman… Guztiak modernoak ez diren arren, modernidadearen ikur bilakatuak..
Benetan interesgarria da liburu hau. Biribila, estetikoki bederen. Kultoa. Ondo zainduta, lehen orrialdetik azkeneraino. Irakurri besterik ez liburua banatuta dagoen hiru zatien izenburuak: “Saturnaro”, Circumambulatio”, “Ibisaren Urratsa”. Aurelia Arkotxak bere fantasma pertsonalak kaleratu ditu. Eta oso giro berezian kokatu ditu.
Ulu egiteko bolondres bila
Harkaitz Cano
Mikel Asurmendi
Mesfida zaitez
Bea Salaberri
Irati Majuelo
Transgresioa irakasgai
Bell Hooks
Bestiak Liburutegia
Manttalingo alaba
Mikel Etxaburu
Paloma Rodriguez-Miñambres
Airemortuak
Gorka Salces Alcalde
Asier Urkiza
Haragizko mamuak
Karmele Mitxelena
Nagore Fernandez
Zoriontasunaren defentsan
Epikuro
Aritz Galarraga
Zeru-lurren liburua
Jon Gerediaga
Aitor Francos
Ez naiz ondo akordatzen
Karlos Linazasoro
Sara Cabrera
Gizon barregarriak
Joxean Agirre
Sara Cabrera
Ura ez baita beti gardena
Xabi Lasa
Irati Majuelo
Gaueko azken expressoa
Eneko Aizpurua
Ibon Egaña
Carvalho Euskadin
Jon Alonso
Aiora Sampedro
Gizadiaren oren gorenak
Stefan Zweig
Jon Jimenez